Przejdź do zawartości

Josip Skoblar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Josip Skoblar
Ilustracja
Josip Skoblar (1970)
Data i miejsce urodzenia

12 marca 1941
Privlaka

Wzrost

182 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1958–1959 NK Zadar
1959–1966 OFK Beograd 162 (63)
1966–1967 Olympique Marsylia 15 (13)
1967–1970 Hannover 96 57 (30)
1970–1975 Olympique Marsylia 159 (138)
1975–1977 NK Rijeka 36 (11)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1961–1967  Jugosławia 32 (11)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1983–1986 NK Rijeka
1986–1987 Hajduk Split
1987–1988 Hamburger SV
1988–1989 Dinamo Zagrzeb
1989 Real Valladolid
1990–1991 Hajduk Split
1994 Nîmes Olympique
2000 Liban
2001 Olympique Marsylia
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Josip Skoblar (ur. 12 marca 1941 w Privlace koło Zadaru) – chorwacki piłkarz, który występował na pozycji napastnika. W latach 1961–1967 reprezentant Jugosławii

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

W wieku 17 lat, czyli w roku 1958, Skoblar zaczął piłkarską karierę w klubie NK Zadar. Jednak rok później zmienił barwy klubowe i przeniósł się do grającego w pierwszej lidze Jugosławii, OFK Beograd. Podczas siedmu lat pobytu w OFK, Skoblar zdobył 2-krotnie Puchar Jugosławii. Ogółem w OFK (1962 i 1966) rozegrał 162 mecze i zdobył 63 bramki.

W 1966 Skoblar rozpoczął międzynarodową karierę. Przeniósł się do francuskiego Olympique Marsylia, gdzie zagrał tylko jeden sezon (1966/1967). Latem 1967 trafił do niemieckiego Hannover 96. Przez 3 lata gry w Hannoverze Skoblar trafił do bramki rywali 31 razy w 57 ligowych meczach. Dodatkowo został 1 raz ukarany czerwoną kartką. Po średnio udanym pobycie w Niemczech powrócił do Marsylii. Wtedy to wzniósł się na wyżyny swoich możliwości i stał się gwiazdą europejskiego formatu. 3-krotnie z rzędu został królem strzelców Ligue 1. W sezonie 1970/1971 strzelił aż 44 bramki w sezonie i zdobył wówczas nagrodę Złotego Buta dla najlepszego strzelca ligowego w Europie. W kolejnym sezonie, 1971/1972, Skoblar zdobył 30 goli, a w następnym, 1972/1973 26 goli. Podczas pobytu w Marsylii pomógł wydatnie temu klubowi w zdobyciu mistrzostwa Francji w 1970 oraz 1971 roku, a w 1972 Pucharu Francji.

W 1975 roku Skoblar powrócił do ojczyzny, trafił do zespołu NK Rijeka. W 1977 roku zakończył piłkarską karierę, a w Rijece przez te 4 lata strzelił 11 bramek w 37 meczach.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Jugosławii Skoblar debiutował 7 maja 1961 roku w rozegranym w Belgradzie towarzyskim meczu z reprezentacją Węgier, przegranym przez Jugosłowian 2:4. Łącznie w reprezentacji narodowej Skoblar zagrał 32 razy i zdobył 11 bramek. Pierwszym poważnym turniejem były Mistrzostwa Europy w 1964. Jugosławia awansowała do 1/8 finału, gdzie przegrała ze Szwecją. Skoblar błysnął w 1/16 finału w meczu z Belgią. W pierwszym meczu z Belgradzie wygrała 3:2, Skoblar strzelił wtedy 2 bramki, w rewanżu także wygrali Jugosłowianie (1:0) i przeszli dalej.

Skoblar brał także udział w finałach Mistrzostw Świata w Chile, na których Jugosławia zajęła 4.miejsce. Skoblar zagrał w 5 meczach i zdobył jedną bramkę w zwycięskim 3:1 meczu z Urugwajem.

Reprezentacyjną karierę Skoblar skończył dość szybko bo w 1967 roku. 7 października w Hamburgu rozegrał swój ostatni mecz – przegrany z RFN 1:3. W 1972 i 1973 był jeszcze powoływany, ale odmówił gry w reprezentacji.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu piłkarskiej kariery Skoblar został szkoleniowcem. W 1983 został trenerem NK Rijeka, w której zbierał dobre recenzje. W 1987 roku przejął Hajduk Split na pół sezonu, ale zdołał wywalczyć Puchar Jugosławii. Wyjechał zagranicę, krótko trenował Hamburger SV, a w sezonie 1988/1989 był już trenerem Dinama Zagrzeb. Potem trenował ponownie Hajduka oraz Olympique Marsylia w 2001 roku. Był też selekcjonerem reprezentacji Libanu.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]